- abonar
- abonar
Se conjuga como: amarInfinitivo:
Gerundio:
Participio:abonar
abonando
abonadoIndicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.abono
abonas
abona
abonamos
abonáis
abonanabonaba
abonabas
abonaba
abonábamos
abonabais
abonabanaboné
abonaste
abonó
abonamos
abonasteis
abonaronabonaré
abonarás
abonará
abonaremos
abonaréis
abonaránabonaría
abonarías
abonaría
abonaríamos
abonaríais
abonaríanTiempos compuestos comunes pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.he abonado
has abonado
ha abonado
hemos abonado
habéis abonado
han abonadohabía abonado
habías abonado
había abonado
habíamos abonado
habíais abonado
habían abonadohabré abonado
habrás abonado
habrá abonado
habremos abonado
habréis abonado
habrán abonadohabría abonado
habrías abonado
habría abonado
habríamos abonado
habríais abonado
habrían abonadoSubjuntivo presente imperfecto futuro yo
tú
él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.abone
abones
abone
abonemos
abonéis
abonenabonara o abonase
abonaras o abonases
abonara o abonase
abonáramos o abonásemos
abonarais o abonaseis
abonaran o abonasenabonare
abonares
abonare
abonáremos
abonareis
abonarenImperativo presente (yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)-
abona
abone
abonemos
abonad
abonen
Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.